Ola Bea, ¡ qué envexa me dan estes cumpres! co larpeira que son eu e coa boa pinta que teñen estas tartas. Qué magoa que estés tan lonxe de Arteixo, pois unha profe coma tí sempre se bota de menos. Menos mal que temos o pracer de seguirte pola rede. Quero darche a noraboa por todo o que fas, tes moitísima imaxinación e dedicación para facer todas estas cousiñas que fas. Estes pais teñen que estar moi ledos, con todo o que lles ensinas ós nenos. Gustame moito esas ideas que tes de xogos, contiños, adiviñas e outras moitas cousas. ¡Canto boto eu de menos este ano o noso blogue! É unha sorte, poder velos e seguirvos todos os días. Mándoche unha aperta dende Arteixo e, moitos ánimos para seguir con este traballo tan bonito e tan pouco agradecido pola nosa parte (os pais). Mary
Moitísimas grazas Mary!!! que pracer ler os teus comentarios, non sabes o que se agradece!!! Espero que nos sigas vendo por aquí, e quen sabe, ó mellor pedíndollo ó vos@s nov@ mestr@, fai tamén un blog. Claro, unha vez que vos acostumbrastes a ter noticias polo blog dos vosos nen@s, e entender realmente a misión destes blogs de aula(que non é outra que tervos informad@s do que facemos nas aulas, darvos ideas, avisos, presentarvos recursos interesantes...) costa acostumbrarse a non saber que pasa dentro das paredes das aulas, e máis nun macrocentro coma o voso, no que o contacto cos profes é moito máis distante, pola propia realidade do colexio.
BEA, ¡eres una artista!!!! las madres/padres de ese cole tienen que estar contentísimos/as contigo pues la verdad se nota que tienes una dedicación absoluta y que lo tuyo no es más que pura vocación. Ojalá fuera pequeña para poder estar en tu aula. ¡ENHORABUENA!
Se vos queredes poñer en contacto con nós, compartir algunha experiencia, idea, material, participar nalgún proxecto conxunto... Mandádenos un correo ó noso enderezo: clasedebea@hotmail.com.
Ola Bea, ¡ qué envexa me dan estes cumpres! co larpeira que son eu e coa boa pinta que teñen estas tartas.
ResponderEliminarQué magoa que estés tan lonxe de Arteixo, pois unha profe coma tí sempre se bota de menos. Menos mal que temos o pracer de seguirte pola rede.
Quero darche a noraboa por todo o que fas, tes moitísima imaxinación e dedicación para facer todas estas cousiñas que fas. Estes pais teñen que estar moi ledos, con todo o que lles ensinas ós nenos.
Gustame moito esas ideas que tes de xogos, contiños, adiviñas e outras moitas cousas.
¡Canto boto eu de menos este ano o noso blogue!
É unha sorte, poder velos e seguirvos todos os días.
Mándoche unha aperta dende Arteixo e, moitos ánimos para seguir con este traballo tan bonito e tan pouco agradecido pola nosa parte (os pais). Mary
Moitísimas grazas Mary!!! que pracer ler os teus comentarios, non sabes o que se agradece!!!
ResponderEliminarEspero que nos sigas vendo por aquí, e quen sabe, ó mellor pedíndollo ó vos@s nov@ mestr@, fai tamén un blog.
Claro, unha vez que vos acostumbrastes a ter noticias polo blog dos vosos nen@s, e entender realmente a misión destes blogs de aula(que non é outra que tervos informad@s do que facemos nas aulas, darvos ideas, avisos, presentarvos recursos interesantes...) costa acostumbrarse a non saber que pasa dentro das paredes das aulas, e máis nun macrocentro coma o voso, no que o contacto cos profes é moito máis distante, pola propia realidade do colexio.
BEA, ¡eres una artista!!!!
ResponderEliminarlas madres/padres de ese cole tienen que estar contentísimos/as contigo pues la verdad se nota que tienes una dedicación absoluta y que lo tuyo no es más que pura vocación.
Ojalá fuera pequeña para poder estar en tu aula.
¡ENHORABUENA!
Muchas gracias!!
ResponderEliminar