Asistindo á sesión de
animación á lectura feita polo
ilustrador Abraham Carreiro.
Logo, para voltar á escola, fomos andando, e para poñer un pouco de orde, fixémolo indo dentro dun tren, que era unha ringleira dentro dunha goma (das de xogar a saltar). Así íamos camiñando polo Rosal. Comezamos a camiñar cantando, e logo facendo as onomatopeias de distintos animais (así se nos facía máis curtño o traxecto, a íamos entretidos).
No cole, fixemos moitas cousas: rematamos os
prismáticos que fixeramos a semana pasada con material de refugallo, e que hoxe nos puidemos levar para a casa... e no patio xa aproveitamos para xogar ós investigador@s!!!
Estivemos aprendendo cousas das
tartarugas mariñas, fixemos dúas páxinas do noso libriño de
animais do mar...
E tamén aproveitamos para saír a coller
morera e darlla ó
verme de seda que nos queda e, uns críamos que tamén morrera, outros dicíamos que non que estaba durmindo... tentamos reanimalo dándolle comidiña, pero... non había nada que facer, estaba tamén morto, así que... quedamos sen vermes de seda!!!! Supoñemos que sería pola calor que fixo esta fin de semana.
Logo, para voltar á escola, fomos andando, e para poñer un pouco de orde, fixémolo indo dentro dun tren, que era unha ringleira dentro dunha goma (das de xogar a saltar). Así íamos camiñando polo Rosal. Comezamos a camiñar cantando, e logo facendo as onomatopeias de distintos animais (así se nos facía máis curtño o traxecto, a íamos entretidos).
No cole, fixemos moitas cousas: rematamos os prismáticos que fixeramos a semana pasada con material de refugallo, e que hoxe nos puidemos levar para a casa... e no patio xa aproveitamos para xogar ós investigador@s!!!
Estivemos aprendendo cousas das tartarugas mariñas, fixemos dúas páxinas do noso libriño de animais do mar...
E tamén aproveitamos para saír a coller morera e darlla ó verme de seda que nos queda e, uns críamos que tamén morrera, outros dicíamos que non que estaba durmindo... tentamos reanimalo dándolle comidiña, pero... non había nada que facer, estaba tamén morto, así que... quedamos sen vermes de seda!!!! Supoñemos que sería pola calor que fixo esta fin de semana.
+21.35.08.png)
.JPG)
Qué suerte que teneis una morera cerquita...aunque los gusaninos no han sobrevivido, a nosostros se nos murieron antes que brotaran las hojas de morera, además aquí hay muy pocas y tenemos que andar a la busca y captura....este año no lo hemos logrado...mañana es fiesta en Oviedo pero el miércoles sale la cartita...ya está preparada, faltaba secar...jejejeje
ResponderEliminarmucho besitos peques y Bea.
Nieves
Pues nada que ni con la morera al lado de la escuela, otros años que tuve muchísimos gusanos de seda he tenido que ingeniarmelas para coger un día en una morera, y día en otra para no dejarlas peladas pues tenái muchísimos gusanos, y ahora que sólo teníamos 3 y con la morera al ladito, creo que ha sido el calor el culpable de que no se hayan logrado las tan esperadas mariposas.
ResponderEliminarEsperamos ansiosos esa carta que seguro que será chulísima, como todas.
Besitos