O SORRISO DE DANIELA

Este e un conto moi chuli que leramos xa o curso pasado, pero como nos gustou tanto, volvimos a lelo outra vez.

 Despois de lelo, falar dos personaxes e do que pasara no conto... decidimos facer cousas do conto con plastelina, cada un decidiu libremente que personaxe facer e logo fomos xuntándoos para recompoñer esceas. Teremos que continuar outro día porque o tempo se nos botou enriba, e non o puidemos rematar, pero... mirade un adianto.

Dende logo, se hai algo que queda claro, é o sorriso de Daniela. Non credes?